ابي زاده خاطر نشان ساخت: 60 سال است كه خانوادگي در اين حرفه
مشغول به كار هستيم و بنابراين فرق فيلم با تله فيلم را به خوبي
متوجه مي شوم. اين فيلم هايي که در حال حاضر در سينماهاي ما اکران
مي شوند تله فيلم هستند. همين مسئله باعث شده که چه در تهران و چه
در شهرستانها ريزش مخاطب داشته باشيم. وي درباره وضعيت سالن سينما
«قدس» اردبيل بيان داشت: يک بار سينمايمان را بازسازي کرديم، اما
صندلي هاي کل سينماهاي اردبيل فرسوده است و نياز به تعويض دارد.
البته ديده ام زمان هايي را که مخاطب روي همين صندلي هاي فرسوده
نشسته يا حتي ايستاده و فيلم را تماشا کرده. پس مخاطب فيلم خوب را
در هر شرايطي نگاه مي کند. مخاطب هزينه مي کند که فيلم ببيند. چون
خوراک سينما فيلم است.
از ديگر مشکلات سينماها عدم اکران فيلم هاي خارجي است. قبلاً بنياد
فارابي متولي اين مسئله بود و استقبال بسيار خوبي هم از آن مي شد.
در حال حاضر فيلمسازان ما خودشان با خودشان رقابت مي کنند. اگر
اجازه دهند که 25 ـ 20 درصد از اکران سالانه ما به فيلم خارجي تعلق
گيرد، قطعاً کمک موثري خواهد بود به رونق سينماها. وضعيت سينماها
نابسامان و کساد است.
اگر بخواهند همين رويه را ادامه دهند همين دو سينمايي هم که در
اردبيل باقي مانده بسته مي شود. طبق آمار موجود فروش سينماها در 6
ماه اول سال 93 برابر با تمام سال 92 است، اين آمار البته در مورد
پرديس ها و سينماهاي تهران اطلاق مي شود و داستان در شهرستانها چيز
ديگري است. امکانات رفاهي سينماهاي شهرستان بسيار ضعيف است. البته
سينماشهر حرکت بسيار مثبتي را تحت عنوان ديجيتالي کردن سينماها
انجام داد که کمک موثري بود در جهت ارتقا صدا و تصوير فيلم هاي در
حال اکران است.
ابي زاده در مورد وضعيت اقتصادي سالن هاي سينما خاطرنشان ساخت: دخل
و خرج سينماهاي ما به سختي تأمين مي شود. سال 92 را که حتي پول برق
سينما را هم از جيب خودم پرداخت کردم.
|
منبع:
روزنامه سینمایی بانی فیلم |
|
آماده سازي سند: مدير سايت سينما قدس اردبيل |
20 مهر ماه 1393 |
